Eindhoven

Elke dag

elke domme dag

zit ik hier te koekeloeren

naar de bomen voor mijn raam

ze worden groen en groener

ze lokken duiven

ze groeien groter

ze vormen een nest

waarin niemand mij vindt

waarin ik misschien toch 

gevonden zal worden

door een groot roofdier (bijvoorbeeld)

met sterke steeksels die
als dolken

het leven raken

ogen als toortsen

die me ontbranden

half opgepeuzeld 
tussen zijn pluimen

lig ik daar dan

spartelend en tevreden

met de aandacht die compleet is

grandioos geplukt en geraakt 

alles gegeven

alles gezien

overal geweest

waar ik maar komen kon

waar hij mij hebben wou

elke weerstand geboden

elke gift aangenomen

geen seconde niet hier geweest

en elke gemiste actie

bij de slotsom recht gepuzzeld.

(Griet Menschaert)